Heerlijk, zo'n proeftafel van Fifteen in 'mijn' Albert Heijn. Het één zag er nog appetijtelijker uit dan het andere. Aangezien ik mezelf nou niet bepaald een food-daredevil zou willen noemen, ging ik uiteindelijk voor veilig; Een geroosterd stukje stokbrood met wit goedje, basilicumblaadjes en reepjes paprika. Wat kan er fout gaan, dacht ik. Dit werd vast en zeker een onvergetelijke smaaksensatie. Nou, onvergetelijk was het zeker. Dat witte goedje bleek niet de smaak te brengen die ik hoopte te ervaren. GEITENKAAS! Werkelijk de enige smaak die ik gewoonweg niet kan verdragen, zo smerig. Alsof ik een uur lang een geit bij de kinderboerderij heb lopen aaien om vervolgens verplicht mijn handen af te moeten likken. Gadverdamme!
Ik had nog minstens een twee happen groot, kokhalsneigingen veroorzakend stukje brood in mijn handen. Nog een hap zou een onvermijdelijk genânt tafereel midden in de Albert Heijn opleveren. Waarom was ik in vredesnaam voor dat grootste stukje brood gegaan? Kon ik het misschien ongezien achterlaten tussen de pakken wasmiddel? Of stiekem in het vriesvak achter een stapeltje diepvriespizza's leggen? De prullenbak naast de flessenautomaat bood uiteindelijk uitkomst. Gelukkig zwierf er nog een verdwaalde TicTac onder in mijn handtas, om die allesoverheersende nasmaak ietwat te verminderen. Doe mij in het vervolg maar gewoon weer zo'n ordinaire proeftafel met de nieuwste smaak gehaktbal.