Facebook. Een miljoenen leden tellend megasucces. Al je digitale vrienden zijn dankzij deze ingenieuze ontdekking altijd en overal op de hoogte van jouw fantastische leven. Door al die leukvinders wordt eenieders dagelijkse behoefte aan erkenning flink gevoed.
Nu bemerk ik sinds een aantal maanden een, overigens reeds voorspelde, tendens. Het aantal actieve gebruikers in mijn eigen facebookvriendenkring is namelijk dramatisch geslonken. Massa's mensen nemen een tijdelijke facebookbreak, die soms zo goed bevalt dat het uiteindelijk een permanente blijkt te worden.
De sterk in aantal krimpende gebruikers die het nog niet beu zijn, hebben het zwaar. Zij krijgen, als logisch gevolg van de dalende populariteit, steeds minder respons op hun uitgebreide verslagleggingen van de dagelijkse beslommeringen, en de zoveelste foto van hun zelfgemaakte biologische groentecurry wordt ineens veel minder leuk bevonden.
Is Facebook op zijn retour? Gaat het Hyves achterna in het graf der social media netwerken? Waar die site ooit verlaten werd door de toenmalige twintigers en dertigers, omdat het verworden was tot een ontmoetingsplek voor slecht spellende pubers en huisvrouwen uit de provincie, lijkt Facebook meer en meer genegeerd te worden door de huidige tiener. Sinds paps en mams ook een account hebben, is er natuurlijk geen fluit meer aan.
Nou heb ik geen tieners in mijn vriendenbestand, dus die vlieger gaat voor mijn langzaam leegstromende nieuwsoverzicht niet op. Hoe verklaar ik dan toch het overduidelijke verschil ten opzichte van pakweg een jaar of twee geleden? Toen iedereen nog bloedfanatiek recepten met elkaar uitwisselde, reageerde op andermans frustraties omtrent het weer en de jaarlijkse belastingaangifte, en massaal elkaars foto's van wilde stapavonden aan het liken was.
Net als een plant sterft zonder zonlicht en water, zal de actieve gebruiker zonder likes en reacties uiteindelijk zijn heil ergens anders gaan zoeken.
Al waren er in mijn kringen nog wel enkele uitzonderingen te bespeuren. We blijven blijkbaar en masse dol op 'like, share and win' acties in de hoop ooit eens de gelukkige winnaar van dat unieke steigerhouten tuinbankje te worden. En ook babyfoto's doen het over het algemeen nog steeds goed. Hoe kun je immers die kleine spruit van je vroegere korfbalvriend(in) negeren? Maar pas op, hierbij geldt wel dat overdaad schaadt. Niemand zit erop te wachten Sterre en Storm digitaal op te zien groeien. Nee, zelfs je moeder niet!
Al met al kunnen we misschien stellen dat er ook op Facebook een uiterste houdbaarheidsdatum zit. Misschien worden we langzaamaan allemaal een beetje facebookmoe en zijn zelfs degenen die dit niet zo voelen uiteindelijk genoodzaakt afscheid te nemen, simpelweg wegens een gebrek aan publiek. Want, laten we eerlijk zijn, uiteindelijk is het aantal vergaarde likes de digitale zuurstof waar ook de verstokte facebookgebruiker niet zonder leven kan.